การใช้สารเคมีสำหรับระบบน้ำจะมีหลายวัตถุประสงค์ขึ้นอยู่กับระบบที่จะนำไปใช้ อย่างเช่นในระบบทำน้ำใส (Clarifier) จะใช้สารเคมีเพื่อตกตะกอนความขุ่น และทำน้ำให้ใสเพื่อจะนำไปใช้งาน ในอดีตชาวบ้านจะใช้สารส้มเป็นตัวตกตะกอนความขุ่น แต่ในปัจจุบันเมื่อเทคโนโลยีได้พัฒนาจะมีสารเคมีให้เลือกใช้หลายตัว ตามความเหมาะสม ส่วนในระบบน้ำหล่อเย็น (Cooling System) หรือในระบบหม้อไอน้ำ (Boiler System) จะนำสารเคมีไปใช้เพื่อป้องกันปัญหาต่างๆ ที่จะเกิดกับระบบนั้นๆ โดยเฉพาะปัญหาในเรื่องตะกรันต่างๆ และ การกัดกร่อนเนื่องจากการเกิดสนิม เพื่อการลดการใช้เชื้อเพลิง และยืดอายุของอุปกรณ์

การเลือกใช้สารเคมีจะขึ้นอยู่กับชนิดของระบบ วัตถุประสงค์การนำไปใช้ ข้อจำกัดต่างๆที่ผู้ใช้เป็นผู้กำหนด และอื่นๆ สารเคมีบางชนิดสามารถสลายตัวเองได้ บางชนิดก็สามารถตกค้างได้ แต่อย่างไรก็ตามในสภาวะปัจจุบัน ได้มีการรณรงค์ในเรื่องการยกเลิก หรือลดปริมาณการใช้สารเคมีที่อาจจะเป็นอันตราย สารเคมีที่สามารถตกค้างได้ และไม่ปลอดภัยกับสิ่งแวดล้อมไปแล้วหลายตัว เช่น โครเมต ลดการใช้สารเคมีที่มีองค์ประกอบของโลหะหนัก เป็นต้น โดยเปลี่ยนมาใช้สารเคมีที่ไม่เป็นอัตราย และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น

ประโยชน์ของการใช้สารเคมีขึ้นอยู่กับชนิดของระบบ และวัตถุประสงค์ที่นำสารเคมีไปใช้ อย่างเช่นในระบบทำน้ำใส (Clarifier) การใช้สารเคมีจะทำให้การตกตะกอน และการแยกตะกอนกับนำใส ทำได้เร็วขึ้น ทำให้สามารถผลิตน้ำได้เร็วขึ้นมากๆ ใช้พื้นที่น้อยกว่า และอื่นๆ ส่วนการใช้สารเคมีในระบบน้ำหล่อเย็น หรือ น้ำหม้อไอน้ำ ส่วนใหญ่ก็เพื่อป้องกันปัญหาในเรื่องตะกรัน และการกัดกร่อนในระบบดังกล่าว การที่สามารถป้องกันปัญหาในเรื่องตะกรันได้ก็คือ การประหยัดพลังงานหรือเชื้อเพลิงที่นำมาใช้ จากการวิจัยพบว่า ถ้ามีตะกรันหินปูนในตัวหม้อไอน้ำหนา 1 มิลลิเมตร จะทำให้ใช้เชื้อเพลิงน้ำมันเตาเกรด ซี มากขึ้น 3-4 % ดังนั้นถ้าสามารถควบคุมตะกรันหินปูนไม่ให้เกิดขึ้นได้ ก็หมายถึงการลดการใช้เชื้อเพลิงได้เช่นกัน ส่วนถ้าสามารถป้องกันการกัดกร่อนได้จะทำให้อุปกรณ์มีอายุการใช้งานได้นานขึ้นมาก

การใช้สารเคมีที่ถูกต้องสำหรับระบบ Cooling & Boiler ควรที่จะใช้แต่พอดีให้อยู่ในตามมาตรฐานที่ควบคุม ไม่น้อยกว่า และก็เกินมาตรฐานไม่มากนัก จากคำถามที่ว่าถ้าใช้มากเกินไปจะทำให้เกิดการสิ้นเปลืองเกินความจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าใช้เกินไปหลายๆเท่าตัว จะมีโอกาสที่จะเกิดเป็นตะกรันของสารเคมีได้ ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อระบบ แต่ถ้าใช้ปริมาณสารเคมีน้อยเกินไป จะทำให้ไม่สามารถควบคุมคุณภาพน้ำได้ตามที่กำหนดไว้เป็นมาตรฐาน

สำหรับลูกค้าที่ใช้ผลิตภัณฑ์ สินค้า และการบริการของทางบริษัทฯ โดยปกติทางบริษัทฯจะทำการจัดให้มีการบริการหลังการขายให้เหมาะสมกับชนิดของระบบที่จะนำตัวผลิตภัณฑ์ของทางบริษัทฯไปใช้ อย่างเช่นถ้าเป็นระบบ Clarifier จะมีในเรื่องการเก็บตัวอย่างวิเคราะห์คุณภาพน้ำ และการทดสอบหาการใช้สารเคมีที่จะมีการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล หรือในระบบน้ำหล่อเย็น นอกจากจะมีการเก็บตัวอย่างมาวิเคราะห์ แล้วยังมีในเรื่องของการติดตามวัดผลตลอดเวลา อย่างเช่นการติดตามเรื่องปริมาณเชื้อจุลลินทรีย์ในระบบว่าได้ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้หรือเปล่า หรือติดตามในเรื่องของการวัดค่าอัตราการกัดกร่อนโลหะที่มีในระบบเป็นต้น

สำหรับในระบบน้ำหล่อเย็น จะมีปัญหาในเรื่อง ตะกรัน การกัดกร่อน และในเรื่องของราเมือกหรือตะไคร่น้ำ ปัญหาในเรื่องตะกรันที่พบบ่อยๆ จะมีในเรื่องของตะกรันหินปูน และตะกรันแก้ว โดยบที่จริงจะป้องกันได้โดยคำนวณจากค่าความสามารถในการละลาย (Ksp) ของตัวตะกรันนั่นเอง โดยตะกรันหินปูนจะมีนักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งที่ชื่อ Dr. Langelier ได้ศึกษาในเรื่องความสัมพันธ์และปัจจัยของการตกตะกอนของตะกรันหินปูน โดนได้สร้างกราฟและสูตรคำนวณไว้เพื่อใช้ทำนายการเกิดตะกรันหินปูน เราจึงสามารถควบคุมปัญหานี้ได้ ส่วนตะกรันแก้วก็ใช้คำนวณจากค่าความสามารถในการละลายเช่นเดียวกัน ในเรื่องของการกัดกร่อนนั้น เราสามารถใช้ความสัมพันธ์ของ Dr. Rhznar ได้กำหนดไว้เป็นสมการทำนาย นอกจากนั้นยังต้องคำนึงถึงในเรื่องของชนิดของโลหะ และความคงทนต่ออิออนต่างๆที่มีอยู่ในน้ำด้วยเช่นกัน

สำหรับในระบบหม้อไอน้ำ ทางบริษัทฯจะใช้มาตรฐานของ 2 ที่ก็คือ มาตรฐานของทางญี่ปุ่นหรือ JIS Standard และมาตรฐานของทางอเมริกา หรือ ASME Standard ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าลูกค้าต้องการมาตรฐานใดในการควบคุม

(ถ้าต้องการข้อมูลหรือรายละเอียดเพิ่มเติม สามารถติดต่อได้ที่พนักงานฝ่ายขายหรือเทคนิคของทางบริษัทฯ)

เมื่อมีการใช้สารเคมีในระบบน้ำแล้วยังมีปัญหาเกิดขึ้นอยู่ นั่นแสดงว่ายังมีข้อบกพร่องหรือยังไม่สมบูรณ์อยู่ ปัจจัยสำคัญสำหรับในเรื่องการใช้สารเคมีในระบบน้ำให้ได้ผลที่ดีมี 2 เรื่องคือ

1.ในเรื่องของการควบคุณภาพน้ำก่อนเข้าระบบเครื่องจักรและปริมาณการใช้สารเคมีให้อยู่ในค่าควบคุมตามมาตรฐานที่กำหนด

2. ในเรื่องของการปฏิบัติงานและการติดตามผลการใช้ที่ดี และใกล้ชิด

ซึ่งจะขาดในเรื่องใดเรื่องหนึ่งก็ไม่ได้ ดังนั้นจะเห็นได้ว่า การใช้สารเคมีให้ได้ผลก็คือการที่ทางผู้ซื้อกับผู้ขายต้องทำงานด้วยกันเหมือนเป็นทีมกัน มีการติดตามผลด้วยกันตลอดเวลา

การใช้สารเคมีให้ถูกต้องก็คือ การเลือกชนิดของสารเคมีให้ถูกต้องกับวัตถุประสงค์ และข้อกำหนดต่างๆของระบบที่จะนำไปใช้ ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสำรวจเบื้องต้นเพื่อที่จะทำการเลือกสารเคมีที่จะมีคุณสมบัติเหมาะสมกับระบบแต่ละแห่ง ส่วนในเรื่องปริมาณการใช้สารเคมี ดังเช่นในระบบน้ำหล่อเย็น ถ้าใช้สารเคมีน้อยเกินไปจะทำให้ประสิทธิภาพไม่ได้ ทำให้ไม่สามารถควบคุมคุณภาพน้ำได้ตามมาตรฐานที่ทางบริษัทฯกำหนด ส่วนถ้าใช้มากเกินไปก็มีผลเสียคือ ในเรื่องสิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย และในเรื่องของอันตรายจากการใช้สารเคมีมากเกินไปมากๆ นั่นก็คือในเรื่องตะกรันของสารเคมี

การเลือกใช้สารเคมีในระบบน้ำหล่อเย็น หรือน้ำหม้อไอน้ำจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทราบในเรื่องคุณสมบัติของน้ำดิบเพื่อ ที่จะทำการศึกษาและวิเคราะห์คุณภาพน้ำดิบและขั้นตอนการบำบัดเบื้องต้นว่าจะส่งผลหรือทำให้เกิดปัญหาเรื่องอะไรกับในระบบ เพื่อนำไปใช้ในการเลือกชนิดของสารเคมี ในการคำนวณปริมาณสารเคมีที่จะต้องใช้ และกำหนดมาตรฐานให้กับระบบนั้นๆ

ค่าวิเคราะห์คุณภาพน้ำสามารถบอกให้ทราบถึงแนวโน้มของปัญหาได้ ซึ่งถ้าสามารถอ่านผลน้ำได้เข้าใจ จะทราบถึงปัญหา และแก้ไขปัญหาได้ทัน ในผลการวิเคราะห์น้ำจะแบ่งค่าวิเคราะห์ออกเป็น 2 หมวดในการพิจารณาปัญหาดังนี้

-ในเรื่องของปัญหาในเรื่องตะกรัน ให้ดูจากค่า PH, Electrical Conductivity, Total & calcium Hardness, M&P- Alkalinity และ Silica ion อิออนเหล่านี้จะไปตัวบอกถึงแนวโน้มในการเกิดตะกรันต่างๆในระบบ

-ในเรื่องของปัญหาเรื่องการกัดกร่อนดูได้จากค่า PH, Electrical Conductivity, Chloride ion, Sulfate ion และ Total Iron

ทางบริษัทเป็นผู้จำหน่ายสินค้าดังนี้

1.เคมีสำหรับปรับสภาพน้ำ

-เคมีสำหรับหม้อไอน้ำ

-เคมีสำหรับระบบน้ำหล่อเย็น

-เคมีสำหรับล้างระบบและบริการ

-เคมีช่วยตกตะกอนแยกของแข็งของออกจากน้ำ

2.งานตรวจวิเคราะห์และให้คำปรึกษา

3.งานระบบปรับสภาพน้ำ, อุปกรณ์ และเครื่องควบคุมปริมาณสารเคมีเพื่อให้อยู่ในค่ามาตรฐานที่ควบคุม

4.เคมีภัณฑ์อื่นๆ

ในระบบน้ำหล่อเย็น และระบบหม้อไอน้ำ จะมีลักษณะเหมือนกันคือ มีการกลายเป็นไอ แล้วระเหยออกไป ในระบบน้ำหล่อเย็นที่ตัว Cooling Tower จะมีการถ่ายเทความร้อนออกจากระบบโดยการระเหย โดยถือว่าน้ำที่ระเหยออกไปเป็นน้ำบริสุทธิ์ แร่ธาตุต่างๆในน้ำจะตกค้างที่ตัวถาดหรือบ่อของระบบน้ำหล่อเย็น เช่นเดียวกันกับในระบบหม้อไอน้ำ ที่มีการผลิตไอน้ำ เราถือว่าไอน้ำเป็นน้ำที่บริสุทธิ์ แร่ธาตุต่างๆจะตกค้างที่ตัวหม้อไอน้ำนั้น และเนื่องจากการสะสมแร่ธาตุดังกล่าวมา เมื่อระยะเวลามากขึ้นความเข้มข้นของแร่ธาตุจะมากขึ้นตามไปด้วย

ในการใช้สารเคมีจะทำให้ ระบบสามารถทนต่อความเข้มข้นของร่าตุในน้ำได้มากขึ้นค่าหนึ่ง ซึ่งก็คือค่ามาตรฐานที่กำหนดนั่นเอง ถ้าปริมาณแร่ธาตุสูงมากกว่าค่ามาตรฐานปัญหาจะเริ่มเกิดขึ้นได้ ดังนั้นจึงต้องมีการถ่ายน้ำออกจากระบบแล้วเติมน้ำใหม่เพื่อเจือจางแร่ธาตุต่างๆ ในน้ำโดยตลอด เพื่อให้ได้ค่าตามมาตรฐานนั้นๆ

ตอบ : A ในกรณีใช้ลมเป่า ระยะเวลาในการเตรียมควรมีอย่างน้อย 1 ชั่วโมง 15 นาที เนื่องจากแรง shear ที่เกิดจากลมเป่ามีน้อย การ ขาดของ chain มีความเป็นไปได้น้อยมาก

B กรณีใช้เครื่องกวนผสม ใช้เวลาการเตรียมขั้นต่ำ 45 นาที ที่ความเร็วรอบ ประมาณ 150 รอบ ต่อนาที

ตอบ : ไม่ควรเกิน 50 องศา เพื่อลดการสูญเสียของน้ำยา จากความร้อน

ตอบ : เนื่องจากสารละลาย หลังเตรียมมีความเหนียวมาก แนะนำควรเตรียมความเข้มข้นไม่เกิน 1 กิโล / 1 m3 เพื่อสะดวกในการใช้งาน

ตอบ : Propeller หรือ Impeller แต่เนื่องจากเราต้องการหมุนที่ความเร็วต่ำ เส้นผ่าศูนย์กลางของใบกานจึงควรมีขนาดกว้าง เช่น ประมาณ 1 ใน 3 ของเส้นผ่าศูนย์กลางถัง เพื่อเพิ่ม mixing capacity ให้ดีขึ้น

ตอบ : คิดว่าจะเกิดสภาวะ overheat มีฟองเกิดขึ้นขณะช่วงตกตะกอน อาจทำให้มีตะกอนลอยที่ผิวหน้า และน้ำอ้อยเกิดการ burn จะทำ ให้ค่า R.S.R. สูงขึ้น

ตอบ : การใช้ปั้มมีข้อดีเมื่อเทียบกับการปล่อยไหลโดย gravity ดังนี้

    ข้อดี 

1.ในเรื่องของแรงอัด และการกระจายตัวของน้ำยาในท่อ

2. ลดผลกระทบที่มาจากการอุดตันที่เกิดจากน้ำยาพักใสที่จับตัวเป็นก้อน

3.ลดจำนวนถังพัก 1 ใบ

 ข้อเสีย 

1.ปริมาณที่ปั้มได้อาจจะลดลงตามระยะเวลา เนื่องจากความสึกหรอชิ้นส่วนในปั้ม

2.การบำรุงรักษา

ตอบ : A คำนวณปริมาณที่ใช้ของสาร TL47 เทียบกับ volume ทั้งหมดของหม้อเคี่ยว A

B แบ่ง volume ของการเคี่ยวเป็นสามส่วน และแบ่งปริมาณการเติมสาร TL47 เป็นสามส่วนเช่นกัน ใส่ทีละขั้นตั้งแต่เริ่มต้นจนครบจำนวน

ตอบ : ประมาณ 20,000 icumsa

ตอบ : A คำนวณปริมาณที่ใช้ของสาร TL47 เทียบกับ volume ทั้งหมดของหม้อเคี่ยว A

B แบ่ง volume ของการเคี่ยวเป็นสามส่วน และแบ่งปริมาณการเติมสาร TL47 เป็นสามส่วนเช่นกัน ใส่ทีละขั้นตั้งแต่เริ่มต้น

จนครบจำนวน

ตอบ : เนื่องจาก design ช่วยให้เกิดลดความเร็วของน้ำอ้อยที่เข้าระบบ มีผลให้แนวโน้มปริมาณการใช้น้ำยาพักใสลดลง

ตอบ : ส่วนเกินของตัวน้ำยาพักใสจะตกไปพร้อมกับขี้โคลนที่ถังพักใส ก่อให้เกิดความเหนียวของขี้โคลนขณะผ่านหม้อกรอง

ตอบ : เนื่องจากน้ำยาพักใสเป็นสารอินทรีย์ จะสูญสลายด้วยความร้อนที่เกิน 100 องศา

ตอบ : ยังไม่เคยมีการทดลอง ณ ขณะนี้ แต่คาดว่าเปอร์เซ็นต์ลดสีและ ash จะต่ำลง ถ้าใช้ที่หม้อเคี่ยว B เทียบกับการใช้ที่หม้อคี่ยว A ที่มีค่าสีสูงกว่า

เนื่องจากในปัจจุบันการนิยามเรื่องของเอนไซม์ที่เป็น GMOs ในแต่ละประเทศยังแตกต่างกัน โดยปัจจุบัน เอนไซม์ที่ใช้ในอุตสาหกรรมน้ำตาลที่มีประสิทธิภาพดีทั้งในแง่การลดแป้งและต้นทุนของโรงงานนั้นใช้ เทคโนโลยีการผลิตที่เรียกว่า Self clone enzyme ซึ่งในบางประเทศถือว่ามีความปลอดภัยและไม่ติดปัญหาของ เรื่อง GMOs ซึ่งผู้ผลิตน้ำตาลต้องศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับกฎหมายเรื่องของ GMOs ของประเทศค้าเพื่อใช้เอนไซม์ ได้อย่างถูกต้อง

สำหรับตัวเอนไซม์ที่เป็น Non GMOs (Original microorganism) นั้นสามารถใช้ในกระบวนการผลิตน้ำตาล เพื่อลดแป้งได้เช่นกัน ซึ่งจะตัดปัญหาในเรื่อง GMOs ได้ แต่อาจจะต้องใช้เอนไซม์ในปริมาณที่สูงกว่าเอนไซม์ที่ กล่าวมาข้างต้นเพื่อประสิทธิภาพในการลดแป้ง

การหลงเหลือของเอนไซม์เบื้องต้นสามารถตรวจสอบได้โดยการตรวจสอบปริมาณโปรตีนในสินค้าว่ามีมากกิน ค่าควบคุมหรือไม่ หากตัวโปรตีนที่ตรวจพบไม่ได้มีจากค่าควบคุมสามารถสรุปคร่าวได้ว่าไม่มีเอนไซม์หลง เหลืออยู่ หรือใช้วิธีการตรวจสอบกิจกรรมของเอนไซม์ในสินค้าซึ่งจะให้ผลที่แน่นอนกว่า หรือส่งตรวจรหัส พันธุกรรมของGMOs strain ข้อมูลขึ้นอยู่กับลักษณะสินค้าของผู้ผลิตแต่ละราย

เอนไซม์สามารถใช้ในระบบน้ำตาล refine ได้แต่เนื่องจากสภาวะที่ค่อนข้างไม่เหมาะสมแต่การทำงานของเอนไซม์ในเรื่องของ Brix ที่ค่อนข้างสูงในการะบวนการผลิตและเวลาเร็วในการผลิตปริมาณเอนไซม์ที่ใช้อาจจะต้อง สูงตามไปด้วย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณแป้งที่ต้องการจะลดลง ในกระบวนการ refine ควรจะเติมเอนไซม์ในขั้นตอน การละลายน้ำตาล การตรวจการตกค้างของเอนไซม์ดูคำตอบ ตามข้อที่ผ่านมา

pH เอนไซม์ที่เหมาะสมอยู่ที่ pH 6-7 การเติมเอนไซม์ทั้ง 2 จุด อาจใช้ dosing pump เติมเอนไซม์ลงในท่อ เพื่อเพิ่มการสัมผัสและการผสมของเอนไซม์กับน้ำเชื่อมได้ดีขึ้น เอนไซม์เป็นสารไม่กัดกร่อนจึงไม่มีผลต่อ tube

อายุการจัดเก็บของเอนไซม์ในสภาวะที่ถูกต้องสามารถจัดเก็บได้เป็นระยะเวลา 1 ปี โดยมีการสูญเสีย Activity น้อยกว่า 5 % ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและระยะเวลาที่จัดเก็บเพื่อการใช้งาน โดยทั่วไปสำหรับ โรงงานผลิตน้ำตาลนั้นมีการผลิตเพียง 3-4 เดือนในระยะเวลาการผลิต การจัดเก็บเอนไซม์สามารถจัดเก็บ ณ 25๐C โดยมีการสูญเสีย activity ของเอนไซม์เพียงเล็กน้อยโดยไม่ส่งผลกระทบต่อปริมาณการใช้ในการผลิต

ตอนนี้ยังไม่สามารถสรุปได้ เนื่องจากอยู่ในช่วงการพัฒนา

ขึ้นอยู่กับ Membrane ถ้าทนอุณหภูมิได้สูง ก็สามารถใช้ค้า Brix เพิ่มขึ้น

ถ้าเป็นสีส่วนใหญ่สามารถ Remove ออกได้